Dat
Rob pantomimespeler werd had onmiskenbaar te maken met zijn aangeboren hazelip.
Vaak kwam ik hem tegen in de Haarlemmerstraat waar ik mijn eerste studio op de
Korte Prinsengracht had - samen met moderne danseres Gail Dockery. Daar werkte
ik ook vaak samen met Mark Kingsford die naar Nederland kwam om bij Rob van
Reijn te studeren. Rob van Reijn vroeg mij altoos waarom ik mimespeler was
geworden omdat ik volgens hem toch gewoon kon praten.
Rob van Reijn was een zeer grote vakman en betrokken bij de grote mime revolutie in NL, van Caroussel tot mimeschool. Later deed hij zijn eigen studio-theater veel gedenkwaardige eigen stijl pantomime voorstellingen. Marcel Marceau indachtig maar met een nederlandse eigen virtuositeit en met zeer veel liefde en betrokkenheid voor studenten en publiek. Ik eer hem.
Rob van Reijn was een zeer grote vakman en betrokken bij de grote mime revolutie in NL, van Caroussel tot mimeschool. Later deed hij zijn eigen studio-theater veel gedenkwaardige eigen stijl pantomime voorstellingen. Marcel Marceau indachtig maar met een nederlandse eigen virtuositeit en met zeer veel liefde en betrokkenheid voor studenten en publiek. Ik eer hem.
Van Reijn trad
jarenlang op met kenmerkend witgeschminkt gezicht.
nos.nl
Pantomimespeler Rob van Reijn (86) overleden
15-11-2015,
20:25
Rob van Reijn geeft een workshop (2000) ANP
In zijn woonplaats Amsterdam is pantomimespeler
Rob van Reijn op 86-jarige leeftijd overleden. Zijn familie heeft
dat bekendgemaakt aan het ANP. Van Reijn was al enige tijd ziek.
Hij trad voor het eerst op in 1950 en werd de bekendste Nederlandse
pantomimespeler ooit. Dat Van Reijn mimespeler werd, hangt mogelijk samen met het feit dat hij met een hazenlip was geboren. Naar verluidt was hij afgewezen voor de toneelschool vanwege die aandoening en het spraakgebrek dat hij daardoor had.
Wit geschminkt
Kenmerkend voor Van Reijn was zijn wit geschminkte gezicht, als van een clown. Zo heeft hij jaren opgetreden. In 1967 werd Van Reijn artistiek leider van Pantomime Theater Carrousel. Als een van de hoogtepunten in zijn werk wordt het stuk Exegese beschouwd, met zwijgend spel van Van Reijn en gesproken bijschriften van acteur Henk van Ulsen.In 1979 richtte hij in Amsterdam zijn eigen 'Rob van Reijn Theater' op. Daarmee maakte hij diverse producties, tot het pand op een nacht volledig uitbrandde.
Van Reijn trad ook op in andere Europese landen en in onder meer de Verenigde Staten, Zuid-Afrika en Indonesië. In 2000 was zijn officiële afscheidstournee.
Van
Reijn overleden https://nos.nl/video/2069414-van-reijn-overleden.html nos Rob van Reijn overleden
15nov17
16 uur ·
Werkzaam man ben ik van nature: boerenzoon
zeg maar, daar half opgegroeid op zijn minst in de Friese klei, en eerst
'bêlugen'(met je hele lichaam werken) en dan pas pauze, en tanden op elkaar,
enzo. die 'genen' worden doorgegeven en blijven bij je. Vandaag dacht ik plots
aan moeder Agatha Felicita Andringa (god wat een mooie naam). En jee wat is ze
mooi. En toen, omdat ik in Rotterdam met Codarts-Cirucus Arts (HBO opleiding)
praatte met Vincent (van Corpus-acrobatics) in Katendrecht dacht ik ook aan
mijn schoonmoeder. Ze is nu even in Hong Kong op visite bij familie. Want oma
is niet meer. dat spijt me zeer, want mijn held en echt tig oud geworden-we
weten niet haar echte leeftijd, ze is pas later vanuit China naar Rotjeknor
gekomen maar tussen 105-110 is in ieder geval duidelijk. Ze heeft jaren geleden
een oorkonde als 100jarige gekregen van de goeverneur van de Nederlandse Staat.
Ik kon jammer genoeg dus niet langs - op steenworp afstand.
Ik dacht ook aan het Veem Amsterdam, thuisplek voor de mime, dat ik ooit met Gail Dockery zeer begenadigde danseres, begon en leidde vanaf 1979. Want die plek van Codarts Circus Arts is ook zo iets en zeer geweldig: daar wil ik wel wonen, aan het water op Katendrecht (alle Friezen houden van water) en vlakbij mijn schoonmoeder! (als er iemand goed kan koken....) Mijn schoon-groot-moe is in juni '17 overleden, ik had haar enkele jaren daarvoor een traplift (vanuit een 2e handsje en met Ljipke vriend aangepast)-bijgelast en vermaakt) gedaan, toen ze nog enigszins heen en weer kon. Schoonma heeft haar tot het eind toe verzorgd. Op het laatst was ze bedlegerig maar zo kien en helder. Altijd grapjes. En ook al versta ik niks van Chinees(HK) - we konden elkaar heel goed elkaar begrijpen. Veel Taoistische wijsheden heb ik zo meegekregen.
Ze vertelde me eens: (voordat ze begon, proestte ze het al uit)- van een man die houthakker was en in een groot groot bos woonde. Nou die man moest natuurlijk niet alle bomen omkappen, want dan had ie meteen niks meer! En zo was er ook de visser die aan een groot meer woonde en natuurlijk niet zo stom was om het hele meer leeg te vissen! Er volgden nog meer voorbeelden. Toen proestte ze het steeds vaker en langer uit, tot ze tenslotte vertelde dat ik vooral wel mocht blijven ademen! Marley is nu onderweg naar Brazilie want moeders is inmiddels 83 en zij hebben elkaar nu in deze maanden hartstikke nodig. (Marley is de evenknie van corpus ). Blijkbaar is dit de maand van moeders. Mijn moeder Agatha vertrok omdat ze verdwaalde en in haar idee wilde ze continue weg omdat ze zich opgesloten voelde in haar hoofd. Wat ook zo was, want ze was in de laatste fase van Alzheimer. Ze gooide mijn pa uit bed en dan riep ze op zijn diepfries: ik ken jou niet, ik ga niet met een vreemde. En vervolgens liep ze naar buiten, maar soms was ik daar om met haar pantomimisch een bustochtje te doen - ze dacht dat ik haar broer Ele was- en het bustochtje deden we dan in de huiskamer, wel zo makkelijk, hoefde ze ook niet naar buiten in haar nachtkledij. 'nei skoalle ta '(we gaan naar school toe) enz.
Pa Joop vond het verschrikkelijk, 'ze kent me niet meer. Het is niet meer mijn vrouw.' Hij had het zwaar in die tijd. Nou ja, wat een dag!. tijdens het gesprek met Jan Maes en Sousja - art.leiding+vooropleiding, kwam er nog veel meer: Wil Spoor, Steenbergen, Mimestudio Antwerpen, Pyramide op de Punt, Jan Ruts, Termiek mime, Perspekt, HetVeem, we bleken veel gemeenschappelijke ijkpunten en vrienden van weleer. Van Jan begreep ik dat Jan Ruts Antwerpen - 70 jr. nu - de sleutels heeft overgedragen, en dat de mimestudio doorgestart is. Fijn.
Ik dacht ook aan het Veem Amsterdam, thuisplek voor de mime, dat ik ooit met Gail Dockery zeer begenadigde danseres, begon en leidde vanaf 1979. Want die plek van Codarts Circus Arts is ook zo iets en zeer geweldig: daar wil ik wel wonen, aan het water op Katendrecht (alle Friezen houden van water) en vlakbij mijn schoonmoeder! (als er iemand goed kan koken....) Mijn schoon-groot-moe is in juni '17 overleden, ik had haar enkele jaren daarvoor een traplift (vanuit een 2e handsje en met Ljipke vriend aangepast)-bijgelast en vermaakt) gedaan, toen ze nog enigszins heen en weer kon. Schoonma heeft haar tot het eind toe verzorgd. Op het laatst was ze bedlegerig maar zo kien en helder. Altijd grapjes. En ook al versta ik niks van Chinees(HK) - we konden elkaar heel goed elkaar begrijpen. Veel Taoistische wijsheden heb ik zo meegekregen.
Ze vertelde me eens: (voordat ze begon, proestte ze het al uit)- van een man die houthakker was en in een groot groot bos woonde. Nou die man moest natuurlijk niet alle bomen omkappen, want dan had ie meteen niks meer! En zo was er ook de visser die aan een groot meer woonde en natuurlijk niet zo stom was om het hele meer leeg te vissen! Er volgden nog meer voorbeelden. Toen proestte ze het steeds vaker en langer uit, tot ze tenslotte vertelde dat ik vooral wel mocht blijven ademen! Marley is nu onderweg naar Brazilie want moeders is inmiddels 83 en zij hebben elkaar nu in deze maanden hartstikke nodig. (Marley is de evenknie van corpus ). Blijkbaar is dit de maand van moeders. Mijn moeder Agatha vertrok omdat ze verdwaalde en in haar idee wilde ze continue weg omdat ze zich opgesloten voelde in haar hoofd. Wat ook zo was, want ze was in de laatste fase van Alzheimer. Ze gooide mijn pa uit bed en dan riep ze op zijn diepfries: ik ken jou niet, ik ga niet met een vreemde. En vervolgens liep ze naar buiten, maar soms was ik daar om met haar pantomimisch een bustochtje te doen - ze dacht dat ik haar broer Ele was- en het bustochtje deden we dan in de huiskamer, wel zo makkelijk, hoefde ze ook niet naar buiten in haar nachtkledij. 'nei skoalle ta '(we gaan naar school toe) enz.
Pa Joop vond het verschrikkelijk, 'ze kent me niet meer. Het is niet meer mijn vrouw.' Hij had het zwaar in die tijd. Nou ja, wat een dag!. tijdens het gesprek met Jan Maes en Sousja - art.leiding+vooropleiding, kwam er nog veel meer: Wil Spoor, Steenbergen, Mimestudio Antwerpen, Pyramide op de Punt, Jan Ruts, Termiek mime, Perspekt, HetVeem, we bleken veel gemeenschappelijke ijkpunten en vrienden van weleer. Van Jan begreep ik dat Jan Ruts Antwerpen - 70 jr. nu - de sleutels heeft overgedragen, en dat de mimestudio doorgestart is. Fijn.
Veenlaan Katendrecht Fenix opslagruimten - Codaarts Circus Rotterdam.
LeukMeer
reacties weergeven
Opmerkingen
Shimriet
Zeidler Mooi
LeukMeer
reacties weergeven
Irene
Geurts Prachtig, Sjoerd!
Doet mij denken aan een grapje van mijn opa, dat hij meldde dat hij vroeger houthakker in de woestijn was geweest. Als ik dat dan niet begreep omdat daar geen bomen staan zei hij; 'ik wás houthakker. Wat denk je, dat ik daar nog bleef rondhangen toen mijn taak er op zat?!'
Doet mij denken aan een grapje van mijn opa, dat hij meldde dat hij vroeger houthakker in de woestijn was geweest. Als ik dat dan niet begreep omdat daar geen bomen staan zei hij; 'ik wás houthakker. Wat denk je, dat ik daar nog bleef rondhangen toen mijn taak er op zat?!'
LeukMeer
reacties weergeven
· 6 uur
Thomas Viele wow, that is a while
ago. Fine memories. And, maybe, a base to inspire the future.
LeukMeer
reacties weergeven
Schrijf een antwoord...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten